Будущее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | вкара́бкаюсь | вкара́бкаемся |
2 лицо | вкара́бкаешься | вкара́бкаетесь |
3 лицо | вкара́бкается | вкара́бкаются |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
вкара́бкался | вкара́бкалась | вкара́бкалось | вкара́бкались |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
вкара́бкайся | вкара́бкайтесь |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
вкара́бкался бы | вкара́бкалась бы | вкара́бкалось бы | вкара́бкались бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | |||||
Р. | |||||
Д. | |||||
В. | неод. | ||||
одуш. | |||||
Т. | |||||
П. |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | вкара́бкавшийся | вкара́бкавшаяся | вкара́бкавшееся | вкара́бкавшиеся |
Р. | вкара́бкавшегося | вкара́бкавшейся | вкара́бкавшегося | вкара́бкавшихся | |
Д. | вкара́бкавшемуся | вкара́бкавшейся | вкара́бкавшемуся | вкара́бкавшимся | |
В. | неод. | вкара́бкавшийся | вкара́бкавшуюся | вкара́бкавшееся | вкара́бкавшиеся |
одуш. | вкара́бкавшегося | вкара́бкавшуюся | вкара́бкавшееся | вкара́бкавшихся | |
Т. | вкара́бкавшимся | вкара́бкавшейся, вкара́бкавшеюся | вкара́бкавшимся | вкара́бкавшимися | |
П. | вкара́бкавшемся | вкара́бкавшейся | вкара́бкавшемся | вкара́бкавшихся |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
вкара́бкавшись |
вкарабкаться, вкарабкаюсь, вкарабкаешься, совер. (к вкарабкиваться) (разг., редк.).
1. во что. Влезть во что-нибудь, карабкаясь.
2. на кого-что. То же, что вскарабкаться.