Будущее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | забарахлю́ | забарахли́м |
2 лицо | забарахли́шь | забарахли́те |
3 лицо | забарахли́т | забарахля́т |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
забарахли́л | забарахли́ла | забарахли́ло | забарахли́ли |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
забарахли́ | забарахли́те |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
забарахли́л бы | забарахли́ла бы | забарахли́ло бы | забарахли́ли бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | |||||
Р. | |||||
Д. | |||||
В. | неод. | ||||
одуш. | |||||
Т. | |||||
П. |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | забарахли́вший | забарахли́вшая | забарахли́вшее | забарахли́вшие |
Р. | забарахли́вшего | забарахли́вшей | забарахли́вшего | забарахли́вших | |
Д. | забарахли́вшему | забарахли́вшей | забарахли́вшему | забарахли́вшим | |
В. | неод. | забарахли́вший | забарахли́вшую | забарахли́вшее | забарахли́вшие |
одуш. | забарахли́вшего | забарахли́вшую | забарахли́вшее | забарахли́вших | |
Т. | забарахли́вшим | забарахли́вшей, забарахли́вшею | забарахли́вшим | забарахли́вшими | |
П. | забарахли́вшем | забарахли́вшей | забарахли́вшем | забарахли́вших |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
забарахли́вши, забарахли́в |
ЗАБАРАХЛИТЬ, лю, лишь; лённый (ён, ена); сов. (прост.).
1. (1 и 2 л. не употр.). Начать барахлить. Мотор забарахлил.
2. что. То же, что захламить. З. всю квартиру ненужными вещами.