Будущее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | изумлю́сь | изуми́мся |
2 лицо | изуми́шься | изуми́тесь |
3 лицо | изуми́тся | изумя́тся |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
изуми́лся | изуми́лась | изуми́лось | изуми́лись |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
изуми́сь | изуми́тесь |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
изуми́лся бы | изуми́лась бы | изуми́лось бы | изуми́лись бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | |||||
Р. | |||||
Д. | |||||
В. | неод. | ||||
одуш. | |||||
Т. | |||||
П. |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | изуми́вшийся | изуми́вшаяся | изуми́вшееся | изуми́вшиеся |
Р. | изуми́вшегося | изуми́вшейся | изуми́вшегося | изуми́вшихся | |
Д. | изуми́вшемуся | изуми́вшейся | изуми́вшемуся | изуми́вшимся | |
В. | неод. | изуми́вшийся | изуми́вшуюся | изуми́вшееся | изуми́вшиеся |
одуш. | изуми́вшегося | изуми́вшуюся | изуми́вшееся | изуми́вшихся | |
Т. | изуми́вшимся | изуми́вшейся, изуми́вшеюся | изуми́вшимся | изуми́вшимися | |
П. | изуми́вшемся | изуми́вшейся | изуми́вшемся | изуми́вшихся |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
изуми́вшись |
изумиться, изумлюсь, изумишься, совер. (к изумляться) (книж.). Прийти в изумление. Я изумился, вместо ребенка увидев перед собой уже взрослую девушку.