ПАДЕЖ | Ед. ч. | Мн. ч. | |
---|---|---|---|
И. | канони́р | канони́ры | |
Р. | канони́ра | канони́ров | |
Д. | канони́ру | канони́рам | |
В. | неод. | ||
одуш. | канони́ра | канони́ров | |
Т. | канони́ром | канони́рами | |
П. | канони́ре | канони́рах |
канонир и канонер, канонера, муж. (нем. Kanonier от франц. canonnier) (воен. ист.). Рядовой в артиллерии, пушкарь. «Пушку разорвало с первого выстрела и убило канонира.» Пушкин.