Настоящее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | одура́чиваю | одура́чиваем |
2 лицо | одура́чиваешь | одура́чиваете |
3 лицо | одура́чивает | одура́чивают |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
одура́чивал | одура́чивала | одура́чивало | одура́чивали |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
одура́чивай | одура́чивайте |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
одура́чивал бы | одура́чивала бы | одура́чивало бы | одура́чивали бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | одура́чивающий | одура́чивающая | одура́чивающее | одура́чивающие | |
Р. | одура́чивающего | одура́чивающей | одура́чивающего | одура́чивающих | |
Д. | одура́чивающему | одура́чивающей | одура́чивающему | одура́чивающим | |
В. | неод. | одура́чивающий | одура́чивающую | одура́чивающее | одура́чивающие |
одуш. | одура́чивающего | одура́чивающую | одура́чивающее | одура́чивающих | |
Т. | одура́чивающим | одура́чивающей, одура́чивающею | одура́чивающим | одура́чивающими | |
П. | одура́чивающем | одура́чивающей | одура́чивающем | одура́чивающих |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | одура́чивавший | одура́чивавшая | одура́чивавшее | одура́чивавшие |
Р. | одура́чивавшего | одура́чивавшей | одура́чивавшего | одура́чивавших | |
Д. | одура́чивавшему | одура́чивавшей | одура́чивавшему | одура́чивавшим | |
В. | неод. | одура́чивавший | одура́чивавшую | одура́чивавшее | одура́чивавшие |
одуш. | одура́чивавшего | одура́чивавшую | одура́чивавшее | одура́чивавших | |
Т. | одура́чивавшим | одура́чивавшей, одура́чивавшею | одура́чивавшим | одура́чивавшими | |
П. | одура́чивавшем | одура́чивавшей | одура́чивавшем | одура́чивавших |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
одура́чивая | одура́чивавши, одура́чивав |
одурачивать, одурачиваю, одурачиваешь (разг.). несовер. к одурачить.