Настоящее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | рассужда́ю | рассужда́ем |
2 лицо | рассужда́ешь | рассужда́ете |
3 лицо | рассужда́ет | рассужда́ют |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
рассужда́л | рассужда́ла | рассужда́ло | рассужда́ли |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
рассужда́й | рассужда́йте |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
рассужда́л бы | рассужда́ла бы | рассужда́ло бы | рассужда́ли бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | рассужда́ющий | рассужда́ющая | рассужда́ющее | рассужда́ющие | |
Р. | рассужда́ющего | рассужда́ющей | рассужда́ющего | рассужда́ющих | |
Д. | рассужда́ющему | рассужда́ющей | рассужда́ющему | рассужда́ющим | |
В. | неод. | рассужда́ющий | рассужда́ющую | рассужда́ющее | рассужда́ющие |
одуш. | рассужда́ющего | рассужда́ющую | рассужда́ющее | рассужда́ющих | |
Т. | рассужда́ющим | рассужда́ющей, рассужда́ющею | рассужда́ющим | рассужда́ющими | |
П. | рассужда́ющем | рассужда́ющей | рассужда́ющем | рассужда́ющих |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | рассужда́вший | рассужда́вшая | рассужда́вшее | рассужда́вшие |
Р. | рассужда́вшего | рассужда́вшей | рассужда́вшего | рассужда́вших | |
Д. | рассужда́вшему | рассужда́вшей | рассужда́вшему | рассужда́вшим | |
В. | неод. | рассужда́вший | рассужда́вшую | рассужда́вшее | рассужда́вшие |
одуш. | рассужда́вшего | рассужда́вшую | рассужда́вшее | рассужда́вших | |
Т. | рассужда́вшим | рассужда́вшей, рассужда́вшею | рассужда́вшим | рассужда́вшими | |
П. | рассужда́вшем | рассужда́вшей | рассужда́вшем | рассужда́вших |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
рассужда́я | рассужда́вши, рассужда́в |
рассуждать, рассуждаю, рассуждаешь, несовер. Мыслить, строить умозаключения. Он неправильно рассуждает.
| Излагать в словесной форме логически-последовательный ряд мыслей (суждений, умозаключений) о чем-нибудь (книж.). На эту тему автор пространно рассуждает в первой главе книги. «Вы так покойно можете рассуждать, дядюшка,... Сказал Александр.» Гончаров.
| Говорить, держать речь о чем-нибудь, обсуждать. Много рассуждает, да мало делает. «Рассуждать они пустилися вдвоем о всякой всячине.» Крылов.
| Говорить, критикуя или возражая. Прошу не рассуждать!