Будущее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | турну́ | турнём |
2 лицо | турнёшь | турнёте |
3 лицо | турнёт | турну́т |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
турну́л | турну́ла | турну́ло | турну́ли |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
турни́ | турни́те |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
турну́л бы | турну́ла бы | турну́ло бы | турну́ли бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | |||||
Р. | |||||
Д. | |||||
В. | неод. | ||||
одуш. | |||||
Т. | |||||
П. |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | турну́вший | турну́вшая | турну́вшее | турну́вшие |
Р. | турну́вшего | турну́вшей | турну́вшего | турну́вших | |
Д. | турну́вшему | турну́вшей | турну́вшему | турну́вшим | |
В. | неод. | турну́вший | турну́вшую | турну́вшее | турну́вшие |
одуш. | турну́вшего | турну́вшую | турну́вшее | турну́вших | |
Т. | турну́вшим | турну́вшей, турну́вшею | турну́вшим | турну́вшими | |
П. | турну́вшем | турну́вшей | турну́вшем | турну́вших |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
турну́вши, турну́в |
турнуть, турну, турнёшь (разг. фам.). однокр. к турить. «Приказал не пускать его в дом, а в случае нужды даже турнуть его в шею.» А.Тургенев. «Приди он только, мы его так турнем, что он своих не узнает.» А.Островский. «- Англичанку-то турнуть надо... При ней неловко раздеваться.» Чехов.