ПАДЕЖ | ед.ч. | мн.ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | ср | |||
И. | уда́ренный | уда́ренная | уда́ренное | уда́ренные | |
Р. | уда́ренного | уда́ренной | уда́ренного | уда́ренных | |
Д. | уда́ренному | уда́ренной | уда́ренному | уда́ренным | |
В. | неод. | уда́ренный | уда́ренную | уда́ренное | уда́ренные |
одуш. | уда́ренного | уда́ренную | уда́ренное | уда́ренных | |
Т. | уда́ренным | уда́ренной, уда́ренною | уда́ренным | уда́ренными | |
П. | уда́ренном | уда́ренной | уда́ренном | уда́ренных | |
Кр. форма | уда́рен | уда́ренна | уда́ренно | уда́ренны | |
Ср. степень | уда́реннее, уда́ренней |
ударенный, ударенная, ударенное; ударен, ударена, ударено.
1. прич. страд. прош. вр. от ударить в 1 знач.
2. только полн. Такой, на который падает ударение, ударяемый (линг.). Ударенный гласный.