Настоящее время | ||
ед. ч. | мн. ч. | |
---|---|---|
1 лицо | цара́паюсь | цара́паемся |
2 лицо | цара́паешься | цара́паетесь |
3 лицо | цара́пается | цара́паются |
Прошедшее время | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
цара́пался | цара́палась | цара́палось | цара́пались |
Повелительное наклонение | |
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
цара́пайся | цара́пайтесь |
Сослагательное наклонение | |||
ед. ч. | мн. ч. | ||
---|---|---|---|
м | ж | с | |
цара́пался бы | цара́палась бы | цара́палось бы | цара́пались бы |
Причастие настоящего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | |||
И. | цара́пающийся | цара́пающаяся | цара́пающееся | цара́пающиеся | |
Р. | цара́пающегося | цара́пающейся | цара́пающегося | цара́пающихся | |
Д. | цара́пающемуся | цара́пающейся | цара́пающемуся | цара́пающимся | |
В. | неод. | цара́пающийся | цара́пающуюся | цара́пающееся | цара́пающиеся |
одуш. | цара́пающегося | цара́пающуюся | цара́пающееся | цара́пающихся | |
Т. | цара́пающимся | цара́пающейся, цара́пающеюся | цара́пающимся | цара́пающимися | |
П. | цара́пающемся | цара́пающейся | цара́пающемся | цара́пающихся |
Причастие прошедшего времени | |||||
ПАДЕЖ | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
м | ж | с | И. | цара́павшийся | цара́павшаяся | цара́павшееся | цара́павшиеся |
Р. | цара́павшегося | цара́павшейся | цара́павшегося | цара́павшихся | |
Д. | цара́павшемуся | цара́павшейся | цара́павшемуся | цара́павшимся | |
В. | неод. | цара́павшийся | цара́павшуюся | цара́павшееся | цара́павшиеся |
одуш. | цара́павшегося | цара́павшуюся | цара́павшееся | цара́павшихся | |
Т. | цара́павшимся | цара́павшейся, цара́павшеюся | цара́павшимся | цара́павшимися | |
П. | цара́павшемся | цара́павшейся | цара́павшемся | цара́павшихся |
Деепричастие | |
наст. вр. | прош. вр. |
---|---|
цара́паясь | цара́павшись |
царапаться, царапаюсь, царапаешься, несовер.
1. Наносить кому-нибудь царапины. Кошка царапается.
2. Царапать друг друга. Кошки царапаются в драке.
| перен. Ссориться, браниться, вступать в пререкания (разг. фам.).
3. То же, что царапкаться (обл.).